Leesfragment

‘Hoe gaat het bij jou met de meiden van de crisisopvang?’

Nina baalt, nu moet ze wel reageren. ‘Het meisje waar ik laatst over vertelde is nog steeds erg wantrouwend. Het is vreselijk om te merken dat ze daar zo mee worstelt. Dat komt allemaal door die knul die haar verkracht heeft. Mannen, af en toe kan ik ze wel wat doen!’ Nina balt onbewust haar handen als ze denkt aan wat Gwen overkomen is.

Precies op dat moment komt de ober aanlopen. Hij ziet haar dreigende houding. ‘Rustig aan, ik kom alleen de soep brengen en dan ben ik weer weg,’ grapt hij. Als hij een bord voor haar neerzet, raakt hij even haar schouder aan. ‘Eet smakelijk.’ Dan is zijn hand weg en zijn glimlach ook.

Het rozige in haar hoofd is als sneeuw voor de zon verdwenen. In gedachten gaan alle alarmbellen af. Wanhopig kijkt ze naar Tessa. Die lijkt niets door te hebben en pakt haar lepel.

‘Eet smakelijk Nien.’ Na een paar happen kijkt ze Nina aan. ‘Wat is er met jou aan de hand?’

‘Zag, zag je dat niet?’ stamelt Nina.

‘Nee, wat bedoel je?

‘Hij, hij raakte me aan.’

‘Echt? Dat komt vast door dat geflirt.’

Er rolt een traan over haar wang, snel veegt ze hem weg. ‘Dit wilde ik niet. Nou ja, een beetje dan. Tenminste, dat dacht ik tot het gebeurde.’ Ze weet niet meer wat ze wel of niet wil. In ieder geval geen wijn meer.

‘Daarom wilde ik je net afremmen, maar jij ging door. Niet dat er zoveel schokkends gebeurde, maar ik ken je. Weet je wat, ik houd de ober in de gaten. Volgens mij bedoelde hij er niets mee.’

Enigszins gerustgesteld pakt Nina haar lepel en roert door haar soep. Ze heeft helemaal geen trek meer. Er schiet een beeld door haar hoofd, een pezige arm pakt haar vast, verandert en wordt gespierder en bruiner en aait haar schouder. Ze schudt haar hoofd om zo haar gedachten weer onder controle te krijgen. ‘Vertel nog eens iets over je werk.’

Dat hoeft Nina geen twee keer te zeggen. Tessa gaat in geuren en kleuren verder met haar belevenissen van die dag.